"Γιορτή"
Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας, μουσική "Τρύπες"
'Αλμπουμ "Μέσα στη Νύχτα των άλλων" (1999)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Τρύπες ήταν ένα δημοφιλές ελληνικό ροκ συγκρότημα από την Νεάπολη Θεσσαλονίκης.
Ξεκίνησε το 1983 με τον Γιώργο Καρρά και τον Γιάννη Αγγελάκα να γράφουν μουσική με ελληνικό στίχο και επιρροές από punk και εναλλακτικό ροκ. Το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο στούντιο Αγροτικόν με μηχανικό ήχου τον Νίκο Παπάζογλου. Κυκλοφόρησε το 1985 και το κομμάτι Ταξιδιάρα Ψυχή έγινε επιτυχία στους θαυμαστές του ελληνικού ροκ. Το 1987 αφού διαταράχθηκαν οι σχέσεις με την δισκογραφική τους εταιρία ηχογραφούν το δεύτερο τους άλμπουμ Πάρτυ στο 13ο Όροφο με δανεικά λεφτά από τον φίλο τους Σπύρο Βεδουρά. Τότε γίνεται η συνάντηση με τον Γιάννη Πετρίδη και το συμβόλαιο με την εταιρία Virgin.
Οι συχνές ζωντανές εμφανίσεις στην Θεσσαλονίκη πρώτα και αργότερα στην Αθήνα τους καθιέρωσαν σαν μια δυναμική ανερχόμενη μπάντα με καλή σκηνική παρουσία και ένα κοινό που τους ακολουθούσε παντού. Το συγκρότημα απέκτησε πανελλήνια φήμη στην δεκαετία του '90 μετά την κυκλοφορία του τρίτου δίσκου Τρύπες στον Παράδεισο. Κατά την ίδια δεκαετία ακολούθησαν οι πρώτες εμφανίσεις στο εξωτερικό, παίζουν στο διεθνές festival του Belfort της Γαλλίας, στο Λονδίνο και στο Μάντσεστερ. Το καθοριστικό τέταρτο άλμπουμ Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια έκανε την μουσική τους γνωστή στο ευρύτερο κοινό. Έως τότε ο στίχος είχε γίνει πιο προσωπικός και η μουσική παραγωγή τελειοποιήθηκε. Το συγκρότημα είχε γίνει γνωστό σε όλη την Ελλάδα παρά την συστηματική αποχή από ΜΜΕ όπως τηλεόραση, ραδιόφωνο και περιοδικά, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Τον Απρίλιο του 1993 ηχογραφήθηκε επίσης το άλμπουμ Υπέροχο τίποτα και είναι πειραματική μουσική του Γιώργου Καρρά σε στίχους του Γιάννη Αγγελάκα. Σε αυτό το άλμπουμ ο Γιώργος Καρράς που είναι ο βασικός συνθέτης του συγκροτήματος εκδηλώνει τις αναζητήσεις του και σε άλλα είδη μουσικής εκτός από την ροκ και δεν φοβάται να χρησιμοποιήσει όργανα όπως το ακορντεόν, τσέλο, κοντραμπάσο, βιολί και τα συνθεσάιζερ για να πετύχει ένα μουσικό αποτέλεσμα που σε παραπέμπει σε εικόνα. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από λίγο καιρό από την κυκλοφορία του το άλμπουμ αυτό χρησιμοποιείται για την μουσική επένδυση ταινίας του Ελληνικού Κινηματογράφου. Κυκλοφόρησε σε βινύλιο και αργότερα όταν κυκλοφόρησε σε CD προστέθηκαν τέσσερα μουσικά κομμάτια από την μουσική που έγραψαν οι Τρύπες για την ταινία Η εποχή των δολοφόνων[1] του σκηνοθέτη Νίκου Γραμματικού.
Το 1994 ηχογραφούν στο Club ΡΟΔΟΝ το live άλμπουμ Κράτα το Σώου Μαϊμού με αυτό το άλμπουμ τους που έχει και κάποια τραγούδια τους σε εκτέλεση με ακουστικά όργανα κλείνει η πρώτη δημιουργική περίοδος του συγκροτήματος. Το 1996 ηχογραφούν το Κεφάλι Γεμάτο Χρυσάφι τότε ανοίγει ένας νέος κύκλος και μια νέα δημιουργική περίοδος. Η πορεία τους σταματά μετά την τελευταία δισκογραφική δουλειά που κυκλοφορεί το 1999 Μέσα στη Νύχτα των Άλλων. Το συγκρότημα διαλύεται στην καλύτερη του περίοδο το 2001 μετά την απόφαση όλων των μελών καθώς όπως ανέφερε ο ίδιος ο Αγγελάκας "σταματήσαμε όταν αρχίσαμε να κοιτάμε το ρολόι στις προβες" εννοώντας οτι πολύ απλά είχαν βαρεθεί.
Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας, μουσική "Τρύπες"
'Αλμπουμ "Μέσα στη Νύχτα των άλλων" (1999)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Τρύπες ήταν ένα δημοφιλές ελληνικό ροκ συγκρότημα από την Νεάπολη Θεσσαλονίκης.
Ξεκίνησε το 1983 με τον Γιώργο Καρρά και τον Γιάννη Αγγελάκα να γράφουν μουσική με ελληνικό στίχο και επιρροές από punk και εναλλακτικό ροκ. Το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο στούντιο Αγροτικόν με μηχανικό ήχου τον Νίκο Παπάζογλου. Κυκλοφόρησε το 1985 και το κομμάτι Ταξιδιάρα Ψυχή έγινε επιτυχία στους θαυμαστές του ελληνικού ροκ. Το 1987 αφού διαταράχθηκαν οι σχέσεις με την δισκογραφική τους εταιρία ηχογραφούν το δεύτερο τους άλμπουμ Πάρτυ στο 13ο Όροφο με δανεικά λεφτά από τον φίλο τους Σπύρο Βεδουρά. Τότε γίνεται η συνάντηση με τον Γιάννη Πετρίδη και το συμβόλαιο με την εταιρία Virgin.
Οι συχνές ζωντανές εμφανίσεις στην Θεσσαλονίκη πρώτα και αργότερα στην Αθήνα τους καθιέρωσαν σαν μια δυναμική ανερχόμενη μπάντα με καλή σκηνική παρουσία και ένα κοινό που τους ακολουθούσε παντού. Το συγκρότημα απέκτησε πανελλήνια φήμη στην δεκαετία του '90 μετά την κυκλοφορία του τρίτου δίσκου Τρύπες στον Παράδεισο. Κατά την ίδια δεκαετία ακολούθησαν οι πρώτες εμφανίσεις στο εξωτερικό, παίζουν στο διεθνές festival του Belfort της Γαλλίας, στο Λονδίνο και στο Μάντσεστερ. Το καθοριστικό τέταρτο άλμπουμ Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια έκανε την μουσική τους γνωστή στο ευρύτερο κοινό. Έως τότε ο στίχος είχε γίνει πιο προσωπικός και η μουσική παραγωγή τελειοποιήθηκε. Το συγκρότημα είχε γίνει γνωστό σε όλη την Ελλάδα παρά την συστηματική αποχή από ΜΜΕ όπως τηλεόραση, ραδιόφωνο και περιοδικά, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Τον Απρίλιο του 1993 ηχογραφήθηκε επίσης το άλμπουμ Υπέροχο τίποτα και είναι πειραματική μουσική του Γιώργου Καρρά σε στίχους του Γιάννη Αγγελάκα. Σε αυτό το άλμπουμ ο Γιώργος Καρράς που είναι ο βασικός συνθέτης του συγκροτήματος εκδηλώνει τις αναζητήσεις του και σε άλλα είδη μουσικής εκτός από την ροκ και δεν φοβάται να χρησιμοποιήσει όργανα όπως το ακορντεόν, τσέλο, κοντραμπάσο, βιολί και τα συνθεσάιζερ για να πετύχει ένα μουσικό αποτέλεσμα που σε παραπέμπει σε εικόνα. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από λίγο καιρό από την κυκλοφορία του το άλμπουμ αυτό χρησιμοποιείται για την μουσική επένδυση ταινίας του Ελληνικού Κινηματογράφου. Κυκλοφόρησε σε βινύλιο και αργότερα όταν κυκλοφόρησε σε CD προστέθηκαν τέσσερα μουσικά κομμάτια από την μουσική που έγραψαν οι Τρύπες για την ταινία Η εποχή των δολοφόνων[1] του σκηνοθέτη Νίκου Γραμματικού.
Το 1994 ηχογραφούν στο Club ΡΟΔΟΝ το live άλμπουμ Κράτα το Σώου Μαϊμού με αυτό το άλμπουμ τους που έχει και κάποια τραγούδια τους σε εκτέλεση με ακουστικά όργανα κλείνει η πρώτη δημιουργική περίοδος του συγκροτήματος. Το 1996 ηχογραφούν το Κεφάλι Γεμάτο Χρυσάφι τότε ανοίγει ένας νέος κύκλος και μια νέα δημιουργική περίοδος. Η πορεία τους σταματά μετά την τελευταία δισκογραφική δουλειά που κυκλοφορεί το 1999 Μέσα στη Νύχτα των Άλλων. Το συγκρότημα διαλύεται στην καλύτερη του περίοδο το 2001 μετά την απόφαση όλων των μελών καθώς όπως ανέφερε ο ίδιος ο Αγγελάκας "σταματήσαμε όταν αρχίσαμε να κοιτάμε το ρολόι στις προβες" εννοώντας οτι πολύ απλά είχαν βαρεθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου